Het is oorspronkelijk de naam van een Keltische godheid (Arduinna), maar vooral van een bos (Arduenna silva) gelegen op en rond het Ardennenmassief, geciteerd door Julius Caesar en Strabo.

Caesar roept het Ardense woud op wanneer hij zijn vertrek naar de Ambiorix-oorlog in 54 v. (Domein dat dus in het noorden van het huidige Frankrijk de Avesnois of zelfs een deel van de Thiérache zou omvatten) (…) ”Het beschrijft niet het oppervlak noch de breedte, maar specificeert dat “het in zijn lengte een ruimte van meer dan vijfhonderd mijl” Dit bos zal worden geïsoleerd van andere massieven door de Romeinse weg Bavay-Keulen, wat de ontginning van de omliggende gebieden zal bevorderen. Caesar onderscheidt het duidelijk van het Hercynische woud, waarnaar hij eerder in zijn verslag verwees, in hetzelfde Boek VI van de Gallische Oorlogen.

Ardennen tegenwoordig

Tegenwoordig worden de woorden Ardennen en Ardennen gebruikt in de namen van verschillende natuurlijke of administratieve regio’s die soms moeilijk te verwarren zijn, vooral omdat de talrijke pogingen om deze bekende naam toe te eigenen een zekere verwarring in stand houden.

De Ardennen of de Ardennen verwijzen naar een natuurlijke streek ten zuiden van de Maas en de Samber en in het zuiden begrensd door de vlaktes van Lotharingen en Champagne, die sinds de oudheid de Arduenna Silva wordt genoemd. Deze historische regio omvat de geologische regio’s van het Ardennenmassief of ernaast: de Fagne, de Famenne, de Hoge Venen, de Eiffel, de Oesling, de Calestienne, een deel van de Condroz, de Pointe de Givet.

Het Ardennenmassief of het Ardennenmassief is een oude geërodeerde berg, in het hart van de natuurlijke streek van de Ardennen.

In Luxemburg …

De Luxemburgse Ardennen (oesling in het Duits en Frans, eisleck in het Luxemburgs) duiden een regio aan in het noorden van het Groothertogdom Luxemburg die deel uitmaakt van de natuurlijke regio van de Ardennen.